Ο Τάσος

Με τον φίλο μου τον Τάσο,

που δουλεύει σε κασάδικο,

ανταμώσαμε πουρνό.

Α! ρε Τάσο, δεν είν άδικο,

 

να χωρίζεις παντρεμένους,

τόσο δυνατούς στον έρωτα,

να ζωγρίζεις και παιδιά,

αναμάρτητα κι αλέρωτα;

 

Και μου λέγει, τήρα Γιάννο

όταν ψάλλεται ο Άμωμος,

πούλος γίνε, κλείν΄αυτιά,

για να σώζεσαι αν κι άχρωμος.

 

Τον φιλόσοφο αρνήσου,

κι άσε τα πεζά ερωτήματα.

Σαν με θέλεις συντροφιά,

έλα βόηθα στα ντυσίματα.

 

Κι από τότε με τον Τάσο,

πάντα τη δουλειά μοιράζουμε.

Δε ρωτάμε τι και πως,

κι όλοι λέγουν μας πως μοιάζουμε.