Οι κρύπτες

Πέρασα πουρνό την πύλη,

(πλαστικό με χαμομήλι),

κι έπινα γουλιά-γουλίτσα,

και καμάκωνα μια θείτσα:

-Ανεψιέ σαν θέλεις χάδια,

κρύπτες ψάξε και σκοτάδια!

 

Πέρασα κι απ΄την «Τιφλίδα»,

όπου χόρευε σα Λήδα,

με τον κύκνο της αντάμα,

μια κυρά και μια μαντάμα:

-Μορφονιέ σαν θέλεις χάδια,

κρύπτες ψάξε και σκοτάδια!

 

Πέρασα κι από το «Τρίτο»,

ξετυλίγοντας τον μίτο,

και μου γνέφει μια ΄κλησάρα,

που την λέγανε Βαρβάρα:

-Εδωνά δεν έχει χάδια,

κρύπτες μόνο και σκοτάδια!