Ο Ανάπηρος

 

Τα περιθώρια στενά
και μπρος μου Συμπληγάδες.
Όλα τσερβέλο τα γεννά,
ραγιάνια και θρακιάδες.

Τ΄αγκάθι τρέμω του αχινού,

της όχεντρας το δήγμα.
Ενός προγόνου ραδινού,
υπάρχω δίχως στίγμα,

τάσι χρυσό να βαπτιστούν,

οι τύψεις του Πιλάτου,
στιχάκια δυο πριν τοκιστούν
σε τράπεζα θανάτου.

Ένας ανάπηρος για ιδές,

λιόντα λαβή, μπαστούνι,
του Άδη ψάχνω τις πηγές,
με τρίπατο τακούνι.