Ας βυθιστούμε Καίτη

 

Ας βυθιστούμε Καίτη στον Νεκρόκηπο,
σαν δυο παιδιά που χάσανε την κρίση
και παίξανε στα ζάρια το υπόλοιπο,
απ΄ της γιαγιάς το δρακοπαραμύθι.

Ας βυθιστούμε Καίτη… Τι μας έμεινε

παρά των νηπενθών η παραζάλη;
Από γεννησιμιού του ο ήλιος έσβηνε
προσέχοντας πολύ μην υπερβάλλει.

Ας βυθιστούμε Καίτη... Ποιος δραπέτευσε;

Ποιος κράτησε ψηλά το γλίσχρο φως του;
Πισθάγκωνα η μοίρα κι αν μας έδεσε,
οι πιο πιστοί εμείς φίλοι τ΄Ασώτου.

Ας βυθιστούμε Καίτη στον Νεκρόκηπο

με μιαν χινοπωριάτικη φροντίδα.
Απάνω μας τ΄Απόλλωνα το μόνιππο,
τα βόλια απ΄του Πατρός την αραβίδα.