Στα Ψηλά Βουνά

Θα πάρω σβάρνα τα βουνά,
βοριάλωτες ραχούλες,
σκάμμα να τύχω και ταφί.
Ανάμεσα σε νούλες,

μπιζέρισα μαθές να ζω,
νούλα κι ατός μου πρώτη.
Κάλλιο ΄να βόλι στη καρδιά
σα τον σαλό στρατιώτη,

παρά πρεσβύτης με ραβδί,
που τον προγκάν να φύγει,
από βιτρίνα πορνική.
Για με ο χρόνος λήγει

και το ρολόγι δώδεκα,
θα δείξει οσωνούπω.
Όρνια γρικάτε και θεριά,
του σώματος τον γδούπο.