Κάθοδος

Χωλός θα πάρω ένα πρωί,
τη στράτα των μυρίων
και σαν μυρίσω θάλαττα
κι αποφορά οικείων,

«Δήμητρα» τονθορύζοντας
«και Κόρη παινεμένη»,
σε καφενέ της συμφοράς
στη Νέα Μενεμένη,

των επωμίδων τη σκουριά,
ξανά θε να φορέσω.
Μ΄αντίς πολλά γλυκύ βραστό,
ένα φαρμάκι εσπρέσσο.