μια γεύση ναφθαλίνης,
να μου πικρίζει λάρυγγα.
Ο Άρχων της γαλήνης,
αντάρτες σαν και μένα.
Μπορεί να φαίνω ζωντανός,
μα μέλη μου θαμμένα,
αντάμα με στλεγγίδα.
Δήμητρα, Κόρη σώστε με,
από τη μαύρη ακρίδα.
η λύπη σύνευνη μου,
εδώ στα παραπήγματα,
της εν εμοί ερήμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου