Στο Πραιτόριο

Στυγνός ο λόγος των Οβριών,
σα μια τριχιά που σφίγγει
λυσσάρικα τον λάρυγγα.
Πυρώνει το μηλίγγι,

από τον ήλιο της Νισάν,
τον πιο καυτό απ΄όλους.
«Πατέρα γύρνα με παιδί
και δώκε μπάλα, βόλους,

Πραιτόριο αλλάζοντας,
σε νεραϊδοπαλάτι.
Αμνός εγώ; Δε σφάξανε…
Άλλος να βάλει πλάτη».