Ο Νούλας

Τα λόγια μου τζοβαρικά,
φυλάγω στα μπαούλα,
που σαν απλώνει μουστερής,
τον τρώγει ταραντούλα.

Κι ένας ληστής στικταετός,
ανοίγει και παρλάρει:
«Αμάν σκουριά, σιδερικό…
Ο νούλας κογιονάρει!»