Η Τρυφερή Αγάπη
ταιριάζω πριν ορύξω λεωφόρους
βουστροφηδόν βαδίζοντας προς νότια,
με φίλους από έξη σαρκοβόρους.
Η πρώτη σφαίρα πάντα
κατακούτελα,
η δεύτερη τσαντίρι στο
συκώτι.Ζητιάνου φορεμένος βρωμοκούρελα,
στις στέπες θα ζητήσω αιμοδότη.
Και σαν ο πετεινός λαλήσει
Σίβυλλα
και πάρουν τα βουνά να
μεγαλώνουν,μιας Κυριακές οι Μάυδες θρασύδειλα,
θ΄αρχίσουν δίχως οίκτο να σκοτώνουν.
Μιας τρυφερής αγάπης το
κροτάλισμα
στ΄αυτιά μου. (Μαντολίνο
αναπήρου).Λειψό, πάντα αυθαίρετο το άθροισμα
κι εγώ υποσημείωση του απείρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου