Βρέχει

Βρέχει στο σπήλιο του Χριστού
και στου Ινδού τον τάφο,
βρέχει στις Ράχες Τυμφρηστού,
βρέχει και δω που γράφω.

Βρέχει στον Άγιο Τρύφωνα,

στα Λιόσια,  στην  Βεργίνα.
Στους στίχους πάλαι τρύπωνα,
τώρα πατώ σε γλίνα.

Βρέχει στης Πλάκας τα στενά,

Μεστά, Λουτρά Κυλλήνης.
Και τι που ζω; Ας πέθαινα
εφάπαξ κι εξαπίνης.

Βρέχει στη Νιο, στoν Μόλυβο,

Πυλαία, Νέα Κρήνη.
Ποιος το δικό μου κόλλυβο
θα τρώγει και θα φτύνει;