Ο Κύκλος της Παραφροσύνης

Που έζησα δεν φέρνω την ευθύνη.
Την μάνα μου χρεώστε την τρελή,
του έρωτα το ψεύδος, τον πατέρα
με τα υλικά του τ΄άσπρα κι ευτελή.

Η μόνη μου ευθύνη που σκιαγμένος,
πορεύτηκα τον βίο και δειλός.
Χλωρίνη, παραθείο, μια αγχόνη
και θά ΄σπαγε σε τεύχη ο πηλός.

Μα που ψυχή για τέτοιες παραστάσεις;
Παρά τα λόγια, έσπειρα παιδιά,
να παιδευτούν κι αυτά με την σειρά τους,
χρεώνοντας σ΄εμέ την ρετσινιά.

Που έζησα δεν φέρνω την ευθύνη.
Την τύχη μου ρωτήστε την οικτρή,
τον εικοστό της γέννας μου αιώνα
και τους Θεούς που φάνηκαν οχτροί.