Οι Έρωτες

Ανοίγω βρύση, ποταμός
ξεχύνεται αντάρτης,
για να ποτίσει έρωτες,
που μάργωσε ο Μάρτης.

Κι ένα παιδί, σοφό παιδί
την κάρα  του βροντάει:
«Φίδι αθέλητα ξυπνάς
κι αλάργα μην σε φάει.

Γιατί οχιές τα σώματα
και οι ψυχές σαπίτες
κι οι έρωτες των γηρατειών,
σου κατεβάζουν μύτες».

Κλείνω τη βρύση, κλείνομαι
ξανά μες στο πλεχτό μου,
θεριό ετών εξήκοντα,
σε χέρες ανατόμου.