Το Φάρμακο

Μια Κυριακή χανσενική,
με μέγκλα μπλε κοστούμι,
γύρα θα φέρω τα στενά
της Πλάκας. «Βρε χαντούμη»,

ο κάπελας θε να μου πει,
μες στη παλιά υπόγα:
«Για σε φινίτο τα κρασά,
ξεράθηκεν η ρόγα

και γύρεψε ρεμέντιο,
σπετσιέρη να σε σώσει».
Κι εγώ που ξέρω: «Φάρμακο,
ότι θα με σκοτώσει».