Ο Θεριστής

Σαν εγερθεί ο Θεριστής,
απ΄την μεγάλη πλήξη,
στις πίσσες μιας στροφής κλειστής,
δρεπάνι του θα σφίξει,

και το κεφάλι τ΄ακριβό,
που στόλιζες στεφάνια,
(στο λέγω, δεν χρονοτριβώ),
θα χάσει τη ζωντάνια.

Βάστα την καρδιά στη θέση,
λόγο μην και του ζητήσεις,
μοίρα του να σε πονέσει,
μοίρα σου να γονατίσεις.

Σαν εγερθεί ο Νεκρωτής,
με το βαρύ του τέμπο,
της σαρκοσιάς σου της τρωτής,
θα δώσει ένα πλασέμπο,

πήχτρα στιχάκια γλυκερά,
πολλά στρογγυλεμένα.
«Βάλε θνητέ χρυσά φτερά,
και βρες καινούργια γέννα».