Καλημέρα

Σαν συντυχαίνω άνθρωπο,

να λέγει καλημέρα,

κάτι εντός μου με καλεί, 

να πιάσω τη  μαδέρα.

Κακή τη μέρα και ψυχρή,

την θέλω και μου κάνει,

σ΄αυτό τον θάλαμο τρελών,

σ΄αυτήν εδώ τη στάνη,

που μίγδην περιφέρονται,

καθημερνές και σχόλες,

ρινόκεροι και στιχουργοί,

Τατιάνες κουτσομπόλες.

Κι όταν η ώρα η στραβή,

με βρει και με καρφώσει,

θα βγάλω γλώσσα του Θεού:

«Μπόση, τα ΄χεις σκατώσει!»