Λίγο πριν το ρεσάλτο

                                                        στον Νίκο Περδίκη            

Νίψον τας χείρας σου γραικέ μπροστά στους γαυριασμένους

Και μες στο στόμα χάψωσε τις λέξεις τις φθηνές

Του γένους η κερκόπορτα χαρίστηκε σε ξένους

Που ήδη παραγγέλνουνε καμπάνες γιορτινές

Αυτές που θα σημάνουνε σαν θα ΄χεις δόλιε πέσει

Στο λάκκο που κανόνισες με φτυάρι βολικό

Μέρα και νύχτα σπέρνοντας βοριάδες σε μια πλεύση

Στραβάρμενη που γύρισε φωτιά και φονικό

Χώσε στις τσέπες λήκυθους με βάρος να κρατήσουν

Πάνω στα ξύλα δέμας σου  και στήσου σταθερά

Ως τα καπλάνια να χυθούν αγέλη και σε θύσουν

Κουρμπάνι Το ΄πες «Σύνορα δεν έχουν τα νερά»

Τέλος ξουρίζουν τον γαμπρό  Οι προσευχές δεν φτάνουν

Σαν στέκει χέρι αδύναμο το που σε κυβερνά

Ας γένεις τότε σαν κι αυτούς που ξέρουνε να χάνουν

Που ξέρουν και πώς να τιμούν τ΄αδήριτα στερνά