Το παν δακγώνει

Χειμερινό παράπονο,
και τ΄ Αλωνάρη κλάμα,
να ΄μαι θνητός λιγόζωος,
με του σκιτζή το ράμμα,

μέτρο μισό στα στήθια μου.
(Έρωτας δεν με σώνει,
μηδέ παλέματα κλινός).
Τώρα,το παν δαγκώνει…