Ο χρόνος σκότωσε τη μάνα
Ο χρόνος σκότωσε τη μάνα,
Σαν βγαίνω δείλι στην αλτάνα,
παντού μια γεύση πυρκαγιάς.
Ο χρόνος σκότωσε τις μνήμες,
και την αγάπη την κρυφή.
Πως θες να γράψω τώρα ρίμες
που ΄χω καρδιά τόσο στυφή;
Ο χρόνος σκότωσε κι΄έμένα,
το χελιδόνι του νοτιά,
με τα δυό χέρια μου δεμένα,
Τζορντάνο Μπρούνο στη φωτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου