Μιας κάποιας ηλικίας πια

Δυό γύρες, πόδια μού ΄κοψαν

κι αναπνοή συνάμα,

και βγήκ΄ένα σκατόπαιδο:

«Αυτό κι αν είναι δράμα…

 

Εσέ που αυχένα σήκωνες,

τσιγάρο Μετς-Χασάνι,

έφτασ΄η ώρα κι η στιγμή,

χελώνα να σε κλάνει».