Ο Χριστός σταμάτησε στο «Έμπασσυ»

Ο Χριστός ρέστος σταμάτησε στο «Έμπασσυ»,

ψαχουλεύοντας ψιλά μέσ΄απ΄την τσέπη

του τεφρού παλτού του και με φουλ την  ένταση,

«Ταξιθέτη» είπε « άκου, δίχως σκέπη

 

κι αγκαλιά, βάρος της γης πάντα τριγύριζα,

δω κι εκεί στην ακυβέρνητη Αθήνα,

ποιητή των Εξαρχείων κάποιον θύμιζα,

τι μου κράζαν «γεια σου Δάγλα» τέρμα Σίνα.

 

Μα βιοτή μου όλη στέκει πούρα Ποίηση…

Δυό ελιές, μια οκά κρασάκι, λίγη φούμα,

με κρατούνε βέρστια πέντε από την οίηση,

προσκεφάλι του που είχε ο  Μοντεζούμα.

 

Έτσι λέγω και συγχώρα μου την έπαρση,

πλην φακό σου άναψε μου στα ερέβη».

Ο Χριστός ρέστος σταμάτησε στο «Έμπασσυ»,

λίγο πριν στα Γιεροσόλυμα ανέβει.