ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

 

Στ΄ αρχονταρίκι πάντα ο Casanova

μ΄ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.

<<Γυμνοπαιδιές>> για πιάνο του Satie

και συ με τη σπασμένη σου τη γόβα,

 

γυρίζεις σαν εταίρα της Κορίνθου,

να μου μιλήσεις πάλι για βροχές.

Ανάθεμα σε. Πόσες ενοχές

με γέμισες, συ γέννημα του Λίθου;

 

Δεν έχεις πια στο στόμα σου τραγούδια,

που μια φορά κινούσαν σε χορό,

τα πόδια της Αγάπης. Δεν μπορώ,

σφαγάρια να μαζεύω αγγελούδια

 

από λιβάδια σκυθρωπά και δάση

σπαρμένα μανδραγόρα και χασίς.

Απόδιωξε με λάμια, να χαρείς

και μοναχός καθείς μας ας γεράσει.