Τα Ναύλα

 

«Δανείστε μου τα ναύλα. Φραγκοδίφραγκα
στις τσέπες, δεν κουβάλησα ποτέ μου.
Τώρα που θα περάσουμε τη σήραγγα,
αθύρματα και μπαίγνια του ανέμου,

δανείστε μου τα ναύλα. Σας ξηγήθηκα

και θέλω ζεστασιά από μεριά σας.
Με τις πιζάμες χθες αποκοιμήθηκα,
για να ξυπνήσω ένοικος μιας κάσας.

Δανείστε μου τα ναύλα. Η γυναίκα μου,

Θα στείλει το ποσό μέσω Τραπέζης.
Τον λόγο ΄μπιστευτείτε άνδρα έγγαμου».
«Με το συμπάθιο φίλε, δε μας χέζεις».

«Δανείστε μου τα ναύλα ρε καλόπαιδα,

γιατί θα την βουλιάξω την πιρόγα.
Γαμώ του Κάτω Κόσμου τα στρατόπεδα,
μαζί και του Ραδάμανθυ την ρόγα».