Κακό Ταξίδι

 

«Κακό ταξίδι» έφτυσε στρυφνά ο μαιευτήρας

κι αφήνοντας τη μάνα μου φρυγμένη Παναγιά,
πήρε ξανά στην αγκαλιά το καύκαλο μιας λύρας,
αφού χορδές της σταύρωσε για την γλωσσοφαγιά.

«Κακό ταξίδι» μούλικο στου Βελζεβούλ τη τρύπα

από καρδιάς σου εύχομαι, ανάσα βρωμερή.
Τροφή καλή και εύπεπτη για τον λιμάρη γύπα,
να σαι και να χεις ριζικό που πρέπει σε κερί.

«Κακό ταξίδι» κι έμεινα στα αίματα λουσμένος,

δυο πιθαμές απόσταση απ΄τη πικροσχισμή,
αλλογενής κι αλλότριος και αγγελοκρουσμένος,
ένας Οιδίπους που ποτέ δεν ζώγρησαν χρησμοί.

«Κακό ταξίδι». Πάνε πια σχεδόν πενήντα χρόνια

κι ήταν στ΄αλήθεια φθονερό το μάτι της μαμής.
Πενήντα χρόνια πάνω μου Πολύφημου κοτρώνια,
κάθε φορά που διαλαλώ στις Αγορές «Κανείς».