ΧΟΝΤΡΟ ΑΛΑΤΙ

Αλάτι στις πληγές χοντρό θα ρίξω

και στους Θεούς μια κούφια μπαταριά.

Δεν θέλησα, δεν βάσταξα τον γύψο…

Χίλιες φορές το παν σε μια ζαριά,

 

στις λέσχες τις κρυφές με το καντήλι

και τα χλωμά, φιλέρημα γκαρσόν,

να παίξω μεθυσμένος από Απρίλη,

εγώ ο ριζοτόμος των δασών,

 

παρά να βολοδέρνω μες τον χρόνο,

σαν κάποιος που κατάφορτος πληγές,

σήκωσε χέρι, μίλησε για πόνο,

μολύνοντας με στάχτη τις Πηγές.

 

Αλάτι στις πληγές χοντρό θα ρίξω

και θα χυθώ στον κόσμο. Πανικό,

δεν πρέπει μήτε μια στιγμή να δείξω.

Ότι δικό μου; Ήταν δανεικό…