Ανταρσία

Μαιζώνος, Μάρτης, άδεια καφενεία,

ψιλόβροχο, μπουρούδες χολιασμένες,

εταίρες ένα γύρω κουρασμένες.

Κυλάει μπρος στα μάτια σου η ταινία

 

κι εσύ Οπλίτης με φθαρμένες σόλες,

την άνοιξη προσμένεις που δεν θα ρθει,

μετρώντας στο ζερβί σου μόνο λάθη.

Σκυλί σακατεμένο απ΄τις φόλες,

 

σε παίρνει μ΄άδειο βλέμμα στο κατόπι,

γυρεύοντας το χάδι που σκοτώνει.

Ο Κύριος κανέναν  δεν γλυτώνει.

Πριν το μπαστούνι, έδωκε το τόπι.

 

Και όλα ποτισμένα υγρασία,

σαν φάλτσα χορωδία σε προγκάνε.

Τα Σύμπαντα χαρούμενα μαδάνε,

καλώντας σε στην ύστατη ανταρσία.