Η  Πρόσκληση

Εκατοστά ο θάνατος πιο πέρα

μια δεύτερη μου γένηκε σκιά.

Κλαδεύω κάθε μέρα τη συκιά…

Εις μάτην. Σαν λουστρίνια του πατέρα,

 

γυαλοκοπούν οι Νήσοι των Μακάρων,

καλώντας με να πλέξω το σχοινί.

Περπατησιά μας ένωσε κοινή.

Συλλάβισε τα ονόματα των φάρων

 

κι αν θες για το αγύριστο ταξίδι

κινάμε. Οι καιροί ου μενετοί.

Τα λέσια μας το Σύμπαν απαιτεί,

πλυμένα με νερό γλυφό και ξύδι.

 

Δειλιάζεις; Το περίμενα. Μελέτη,

κάμει το πράγμα δύσκολο  πολύ.

Χρειάζεται να πιείς λικέρ χολή

και μαθημένη είσαι στο σερμπέτι.