Η Τρομερή Προφητεία

 

Ευτυχισμένος όποιος παραστράτησε,
τες Εντολές γι΄αστείο όποιος πήρε.
Από χαρτόνι βάρκα καλαφάτισε,
με χάρη περισσή κουπιά της σύρε,

προς τις Ακτές που κρύβουν τα πετάσματα,

τη Νήσο που λησμόνησαν οι πόνοι.
Εκεί θε να γευτείς του Bach ιάματα,
μέσα σε φως που διόλου δεν νυχτώνει.

Ευτυχισμένος όποιος κατανάλωσε,

τα νιάτα σ΄ασωτίες και κρεβάτια.
Ένα δυάρι ζήτα και καπάρωσε,
στης Κόλασης τη γούβα με μια Κάτια.

Αυτοί που σου κουνάνε πάντα δάχτυλο,

Θεοί δεν είναι, ξόανα μονάχα.
Σαν έρθει ώρα γεια στον Πενταδάχτυλο
και στείλε στον αγύριστο τον  Κάλχα.