Ξημέρωσε στα κόκκινα

 

Ξημέρωσε στα κόκκινα. Μια θύελλα
εντός μου, όπου να΄ναι θα ξεσπάσει.
Τσαούσης ο Θεός ραντίζει πτύελα,
αυτόν που δεν φροντίζει να γεράσει.

Οι μέρες προχωρούν προς την κατάπληξη,

κρατώντας τον ρυθμό με το τυμπάνι.
Την ξέρω από τώρα την κατάληξη.
Ταφί, μια μαυροφόρα: « Που ΄σαι Γιάννη;»

Η λήκυθος σε ράφι κλυδωνίζεται,

συντρίμμι απ΄τα βάρη των αιώνων.
Για πε μια τέτοια μάχη πως κερδίζεται,
σε γήπεδο στημένο παραφρόνων;

Ξημέρωσε στα κόκκινα. Το πνεύμα μου,

σαν άτι γαυριασμένο χλιμιντράει.
Ένας Ερμής υπάρχω ακροκέραμου,
που ώρες για την θραύση του μετράει.