Ο Γύρος του Θανάτου

 

Σ΄ενός Κουφού την τράπεζα σιτίζομαι,
πριν έμπω στο βαρέλι του θανάτου.
Χιλιάρα η μηχανή και αντραλίζομαι,
στη κόψη ορατού και αοράτου.

Οι θεατές πληρώσανε αντίτιμο

και μια ψυχή θα πρέπει ν΄αποσβήσει.
Μπατίρισα. Η Φάμπρικα για κλείσιμο.
Επιγραφή: ΠΑΝΣΙΟΝ «Η ΩΡΑΙΑ ΔΥΣΗ».

Της Ειμαρμένης βίδα κι υποχείριο,

σε λούνα-παρκ συχνάζω των ανέμων.
Στα χέρια μου σφικτά το εξιτήριο,
τον πρώτο λόγο τώρα έχει ο δαίμων.

Τη πόρτα μισανοίγω και εισέρχομαι.

(Σανίδια γύρω, λάδια, πριονίδι).
Εις θάνατον… Στερνή φορά προσεύχομαι,
γερμένος στων οστών μου το στασίδι.