Έλα Μετά

 

Το νου σου εδώ.

Πως κοροϊδεύω να πιστεύεις, πόσο ανόητο.

Μην τη καρδιά μου σεργιανάς στο απροχώρητο.

Απόδιωξε με,

μα έλα μετά κι αγκάλιασε με.

 

Φυλακισμένος στ΄Αλκατράζ της ανημπόριας,

θύμα μιας όμορφα στημένης κατηγόριας.

Χάρη γυρεύω κι ένα λόγο σου προσμένω

μα καθώς πάει θε να μ΄εύρει πεθαμένο.

 

Πως το μπορείς;

Την ίδια νότα συνεχώς δεν την βαρέθηκες;

Να βλαστημάς στιγμή και ώρα που ερωτεύτηκες;

Κομμάτιασε με

μα έλα μετά και ταίριαξε με.

 

Να μαι μακριά,

πως το βαστάς, πως το αντέχεις, τι σου έκανα;

Τι τα χεράκια σου για μένα τα χεις δρέπανα;

Αχ θέρισε με

μα έλα μετά και ανάστησε με.

 

Θα ξαναπώ,

Βοά η ζωή για μας τους δυό <<για πάντα ένωση>>

κι αντί γιατρός ηλεκτρική γίνεσαι εκκένωση.

Βασάνισε με

μα έλα μετά και γιάτρεψε με.