Το Περιστέρι Του Φινέα

Υψώσου περιστέρι του Φινέα,

τις Συμπληγάδες λόγχισε τις Πέτρες.

Όσο κι αν κλαψουρίζουν οι επαίτες,

μην τους γροικάς. Ζωή δίχως οξέα

 

προσπάθησε να ζήσεις. Μεσημέρια,

ο Δαίμονας συνήθειο να γαυγίζει

παιδιά χλωρά, μωρά στο ρωγοβύζι,

κατόπι να κουρνιάζει στα μαδέρια.

 

Τανύσου περιστέρι του Φινέα,

πτήση δειλή σε σένα δεν αξίζει.

Η Τραμουντάνα πάντοτε ξυρίζει,

φτερά που ΄ν δανεικά. Λαμπρή η θέα,

 

πάνω απ΄ της πατρίδας τ΄ ακρογιάλι.

Μάθε αν ζει η μάνα στο κονάκι.

Τα ρούχα της πορφύρα, για με ράκη

σαλεύει στα μπεντένια με το κιάλι;

 

Λυπήσου περιστέρι του Φινέα

τους Ναύτες και ποτέ να μη γυρίσεις.

Είναι καλό θανάτους να γνωρίσεις

πέντε, παρά κακά να φέρεις νέα

 

σ΄ ανθρώπους που δεν στέργουν παρηγόρια.

Χίλιες φορές στις Πέτρες να τελειώσεις.

Έτσι κι αλλιώς είν΄ άφευκτες οι πτώσεις

και χάμω μας τραβούν τα πανωφόρια.