Κινδυνολογία

 

Το φώς μαδάει πάνω απ΄την Αθήνα,

βυθίζοντας σε θάμβος τους διαβάτες.

Γεμίζουν τα μπορντέλα με πελάτες.

Στο μάτι πείνα…

 

Σ΄ένα χαρτί χαράζει ο νεωκόρος

ζώντων ονόματα και τεθνεώτων.

Στα κατακάθια άτυχων ερώτων

πέφτει ο σπόρος…

 

Ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα

με ηδονή γυρεύοντας να πλήξουν

το θάνατο. Τα ζάρια τους να ρίξουν,

βρήκαν τη  μέρα…

 

Η θάλασσα σκεπάζει τοκογλύφους

πνιγμένους και ιππόκαμπους που κλαίνε.

Παιδιά με τρίγωνα κάλαντα λένε,

θέτοντας γρίφους…

 

Ας πάρουμε στο χέρι το σφουγγάρι.

Η ζήση μας πια νόημα δεν έχει.

Μια μόνο σπιθαμή  ο σουγιάς απέχει

απ΄το σφαχτάρι…