Σκληρή καρδιά

 

Ακόρεστη η δίψα τ΄άλλου κόσμου

για σάρκα κι ανεπίδοτα φιλιά.

Την πρώτη σου αγάπη τώρα δωσ΄ μου

και μη μου κόβεις βήχα και μιλιά.

 

Εκτός από τα σένα τίποτα άλλο,

δεν έχω μες΄τον κόσμο τον πικρό.

Στης θάλασσας το μανιασμένο σάλο

μ΄ένα σκαρί ανοίγομαι μικρό

 

και ψάχνω σ΄αφρισμένα ακρογιάλια,

τη χτένα σου να βρω κι ένα κουπί,

απάνω σ΄αιχμηρά πατώ κοράλλια

κι αφήνω το σιρόκο να σου ειπεί,

 

πως τη σκληρή καρδιά που κουμαντάρεις,

θα ΄ρθει καιρός που θα γενεί χαλί.

Την κάτω βόλτα τότες σαν θα πάρεις,

κανείς τρελή δεν θα σου κουρταλεί.