Του <<Άλμπορ>> φανάρι

 

Έζησα μόνος με σένα πλάι,

χρόνια ολάκερα μεσ΄τη φορμόλη.

Παρηγοριά μου καπνός και τσάι,

τσάρκες στη πόλη.

 

Λίγες κουβέντες για τις ανάγκες,

τα ψώνια και της Πέμπτης την ταινία.

Ανάμεσα μας κάτι παράγκες

κι αμηχανία.

 

Ημικρανίες μιας ψυχής με σημαδέψαν

και κατανάλωσα τις μέρες μου σε λύπες.

Παιδόπουλο που με το ζόρι το τουρκέψαν,

τρώγαν το ήπαρ μου της μοναξιάς οι γύπες.

 

Έζησα μόνος με κάτι στίχους.

Αχ μπακαλίστικο παλιό τεφτέρι.

Δίχως μπαστούνι τυφλός Οιδίπους,

σε μαύρο αστέρι.

 

Φέρνει το κύμα κακές ειδήσεις,

γοργόνων πτώματα, δίχτυα σχισμένα.

Του <<Άλμπορ>> φανάρι και συ θα σβήσεις,

κοντά σε μένα.