Προμηθέας Δεσμώτης

 

Πώς να σωθώ με λέξεις; Το καράβι

σπασμένο, μεσ΄στα πέλαγα αρμενίζει.

Κόβει το κύμα σάβανο και ράβει,

το τσούρμο του κακός βοριάς θερίζει.

 

Σφυρίζει η μπουρού μα ποιος ακούει;

Στένεψαν της ζωής τα Δαρδανέλια.

Πρώτα βγαίνει η ψυχή μετά το χούι.

Η πλάση ένας θίασος για γέλια

 

που όλο γυρίζει σε χωριά και πόλεις

το ίδιο έργο πάντα στις βαλίτσες

κουβαλώντας. Τα σκηνικά μιας τρώγλης

πιασμένα μ΄ανοξείδωτες καρφίτσες

 

τους θεατές δεν πείθουν. Κεραμέως

τα σκεύη κι άθλιο πολύ το δράμα

που εκτυλίσσεται. Αργά το δέος

κι ύπουλα μετατρέπεται σε κλάμα.