Πρωινό ξύπνημα

 

Μου βαρέσανε τη πόρτα τα παλιόπαιδα,

χάθηκαν μέσα στους δρόμους και στα οικόπεδα.

Είχα πέσει στο κρεβάτι ξημερώματα,

ορφανός από αισθήματα και σώματα.

 

Μου βαρέσανε τη πόρτα και γελούσανε,

με κλωτσιές πάνω στο ξύλο της ξεσπούσανε.

Μεθυσμένος όπως ήμουν πήγα κι άνοιξα,

στραβοκουμπωμένος κι έξω τα πουκάμισα.

 

Σήκωσαν τους γείτονες στο πόδι

κι απ΄τον τάφο σκόρπιο τον Ηρώδη.

Ρώτησε: << Τι τρέχει παλικάρι;

Μάγκα μην σε πήρανε χαμπάρι>>;

 

Μου βαρέσανε τη πόρτα για τη πλάκα τους,

αμανάτι μου αφήσανε τη σάκα τους.

Ξαναγύρισα στα ξέστρωτα σεντόνια μου,

βλαστημώντας τα σαράντα τόσα χρόνια μου.