Τραβιάτα

 

Πάψε πια να παίζεις σε μελόδραμα

που συγχορδίες τραγικές θα κλείσουν.

Το χεις δυστυχώς μωρό μου πρόγραμμα,

με γρίφους να μιλάς που δεν θα λύσουν.

 

Λίτσα στη Κυψέλη σε φωνάζουνε,

και σε σφυρίζουν απ΄ τα καφενεία.

Όνομα για πλάκα δεν αλλάζουνε,

εκτός κι αν σ΄έχει πνίξει η ανία.

 

Άσε τα μικρά και τα ασήμαντα,

κολλιέ να γίνουν στον λευκό λαιμό σου.

Θα ναι τα πελάγη έτσι ακύμαντα

και μονοπάτι ο φοβερός γκρεμός σου.

 

Θα εύρω τότες λόγους και προσχήματα,

να ζω κοντά σου μόνο καλοκαίρια.

Μ΄άδεια την καρδιά από διλλήματα

θα εκραγώ σε χίλια πεφταστέρια.