Ό Άσωτος

 

-Ψήσε μάνα ένα τσάγι

κι έλα κάτσε δω σιμά.

Πιάσε τα πατερημά,

η πληγή αίμα ξερνάει.

 

Μ΄έδιωξε από το σπίτι,

στα καλά καθούμενα,

νήμερα Χριστούγεννα,

με σκυλόβριζε <<αλήτη>>.

 

Τι της έκαμα μανούλα,

μήτε που κατάλαβα.

Ζέστανα το Ζάσταβα

και μπουχός απ΄τη Μαγούλα.

 

Γκόμινες ποτές δεν είχα

πάνω από τέσσερις.

Τρύπιος τώρα τέντζερης

με κομμένο πια τον βήχα.

 

Ήμουν σπίτι-καφενείο

πάντοτες στην ώρα μου.

Θύμωσ΄η Θοδώρα μου

και τα πήρε στο κρανίο.

 

Κάμε μάνα μου τη χάρη,

πάνε παρακάλεσε.

Βάλε μύλο, άλεσε,

τι σου γίνομαι ταγάρι.

 

Βάλε παραμύθι μάνα

πως θ΄αλλάξω πάραυτα,

για θα πάω άκλαυτα

από την κρεμανταλάνα.