Καθαρτήριο

 

Καπνίζουν της Ανάγκης τα φουγάρα

σα πρώτα στιγματίζοντας καρδιές.

Φτάνουν οι λύπες σμάρι, καραβιές

με κούκο ναυτικό απά στη κάρα.

 

Λίγα τα Ναι, περίσσεψε το Όχι

κι αυτοί που το ΄παν χώμα και σποδός.

Η ίδια καθώς πάντα επωδός:

<<Ιχθύς είν οι ψυχές κι ο Νους απόχη>>.

 

Πλαγγόνες στα στενά με χέρι στέριο

μια κι όξω εκτελούν τους τυχερούς

διαβάτες. Βέρα, δίσεχτους καιρούς

για μάς τους ταπεινούς, Λουτρό κι Αέριο.

 

Αβάσταχτη σιωπή κοσμεί τους τάφους

των ζωντανών που μέτρησαν σπυρί-

σπυρί της Αφροδίτης το μηρί,

πριν μεταμορφωθούν σε Λωτοφάγους.