ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΑΡΑΘΗΚ΄ Ο ΑΝΘΟΣ

 

Της γης μαράθηκ΄ο ανθός.

Ρομφαία άγγελος ξανθός

απ΄το θηκάρι του τραβά

και πελεκάει στα στραβά.

Του κάκου πάγουν κύμα, αφρός.

Της γης μαράθηκ΄ο ανθός.

 

Κάποιος δεν βάσταξε το φως.

Μαθός δεν έγιν΄ο παθός,

μόνο <<λαμά σαβαχθανί>>,

και μολυβένιοι ουρανοί.

-Χριστός Ανέστη! –Αληθώς!

Κάποιος δεν βάσταξε το φως.

 

Σώμα γυμνό καλεί ο βυθός,

καταραμένος Ολλανδός,

οργώνει θάλασσες πικρές.

<<Όμοιο τ΄αύριο με το χθες>>.

Πάντα μιλούσα λες νεκρός.

Σώμα γυμνό καλεί ο βυθός.