Πρωτοχρονιά

 

 

Πρωτοχρονιά σ΄ένα υπόγειο στο Μπραχάμι,

φέρνω στο νου μου επεισόδια παλιά,

από τα χρόνια μου που πήγανε χαράμι

και που ξεφτίσανε στο πάτωμα χαλιά.

 

Μεσ΄το μυαλό μου ο μπερντές του καραγκιόζη,

δίνει παράσταση σε θέατρο αδειανό.

Στάγδην εντός μου της ανάγκης η γλυκόζη,

με συντηρεί και με κρατάει ζωντανό.

 

Η λαμαρίνα έχει σκουριάσει και σαπίζει

στη κιβωτό μου τώρα μπάζει από παντού,

μ΄άκληρα όνειρα η πλώρη μου γεμίζει

και ξαναμμένους πειρατές που κάνουν ντου.

 

Πρωτοχρονιά με γαϊδουράγκαθο στο πέλμα

και το πουκάμισο του Νέσσου το λευκό,

αναρωτιέμαι τι να μ΄έριξε σε τέλμα

και μέρα ολάκερη φαντάζει ένα λεπτό.