Σταχανοβίτικο

 

Σταχανοβίτικο παλιό

τραγούδι θα διαλέξω,

την εργατιά, τον αργαλειό

να υμνήσω κι όσο αντέξω.

 

Σηκώνομαι στις δώδεκα

και πέφτω κουρασμένος,

σαν τα πουλιά τα ωδικά,

κάνναβη χορτασμένος.

 

Τρεις το λάδι, τρείς το ξύδι

έμαθα κι εγώ,

πριν με φάει το μαύρο φίδι,

να του ξηγηθώ.

 

Στρώμα βαρύ κι ανώμαλο,

παραμυθιού μπιζέλι,

παράτα με ξανθόμαλλο,

δικό μου είν τ΄αμπέλι.

 

Για αναστατώσεις γενικώς

δεν έχω το σαρκίο,

εγώ είμαι σ΄άλλα ειδικός,

τη τεμπελιά να ελκύω.